Yapının yüklerini, güvenli bir şekilde zemine aktaran yapı elemanıdır.
Temeller, düşey taşıyıcılardan ( kolon, perde, çekirdek taşıyıcı duvar vb.)
aldıkları yükleri daha geniş bir alana yayarlar. Betonarme temeller, sadece
betonarme değil, çelik, ahşap gibi yapıların da temelleri olarak kulalnılır.
Temel Çeşitleri Nelerdir ?
Temeller, yükün büyüklüğüne, yükün geldiği düşey taşıyıcıya, zemin türüne
ve taşıma gücüne bağlı olarak çeşitli şekillerde yapılabilir.
Yapı yükünün, zemin yüzeyine yakın bir yerde güvenle taşınabildiği
zeminlerde uygulanır. Kuru ve sulu zeminlerde uygulanabilir. Temel, kesinlikle
zemin yüzeyine oturtulmamalı, mutlaka don seviyesi altına inilmelidir. Yüzeysel
temelleri, kendi içinde duvaraltı temeli, tekil temel, sürekli
temel ve radye temelolmak
üzere dört gruba ayırabiliriz.
1. Duvar Altı Temeli:
Kagir temel, beton temel, betonarme temel gibi türleri vardır.
2. Tekil Temeller:
Her kolonun altına ayrı ayrı yapılan temellerdir. Münferit veya ayak temel de
denir. Orta sertlikte zeminlerde ve bina ağırlığının daha az olduğu
koşullarda uygulanabilir. Tekil temeller zemine, genelde kare veya dikdörtgen,
nadir de olsa daire veya çokgen tabanlı sömeller ile
oturtulurlar.
Olumlu Yanları:
§
Ekonomik olması
§
Yapım kolaylığı
§
Statik çalışma biçiminin net olması
Dikkat Edilecek Hususlar:
- Zemin, kolon altındaki temellerin birbirine çok yaklaşmadan
boyutlandırılmasına imkan sağlayacak sağlamlıkta olmalıdır.
- Zeminde ve/veya yapı sisteminde, temellerde farklı çökmelere sebep
olabilecek süreksizlikler olmamalı
Sadece düşey yük ( normal kuvvet) etkisi altındaki tekil temellere pandül
kolon temeli denir. Düşey yükün yanı sıra temel eğilme momenti ve
yatay kuvvet etkisi altında ise simetrik tekil temeller (ankastre kolon
temeli) ya da simetrik olmayan tekil temeller olarak
sınıflandırılabilir.
- Eğer kolonların yakınlığı ya da
kolona etkiyen yüklerin büyüklüğü nedeni ile tekil temeller birbirine
girişiyorsa 2 kolon temeli ( birleşik-kombine temeller) kullanılır. Yapı
kenarındaki kolon temeli, komşu arsa ya da bina sınırını ihlal edecek ise yine
bu temel uygulanmalıdır.
3.Sürekli Temeller:
Sürekli temeller, şerit temel veya mütemadi temel olarak da adlandırılır.
Kendi içerisinde bir doğrultuda sürekli temel ve iki
doğrultuda sürekli temel olmak üzere iki gruba ayrılır. Bir doğrultuda
sürekli temel yine kendi içinde iki kolon temeli ( yukarıda
bahsettiğim) ve ikiden fazla kolonlu sürekli temel olarak
gruplandırılır.
Zeminin sağlam olduğu basit yığma binalarda, temel duvarları ya doğrudan
temel tabanına ya da temel zemini üzerinde dökülen betonarme duvaraltı sömeli
ya da taştan yapılan taş sömeli üzerine oturur. Temel zeminin daha zayıf ve
bina yükünün daha fazla olduğu yapılarda ise taşıyıcı temel duvarlarının
altına, iskelet-karkas yapılarda da kolonların altına, kolon enkesitleri
boyunca devam eden betonarme sürekli sömeller yapılır. Bu sömeller plak, kiriş
ya da tablalı kiriş şeklinde inşa edilebilr.
4. Radye Temeller:
Radye jeneral olarak da bilinir. Dolma zeminlerde, emniyet gerilmesinin
düşük olduğu ya da fazla sıkışabilen zeminlerde, kolonların birbirine çok yakın
olduğu durumlarda radye temel uygulanır. Bina zemini tamamen örten ve tersine
çalışan bir döşeme üzerine oturtulur.
Düz Radye Temel:

Kirişli Radye Temel:
Duvar ya da kolonların aralıkları fazla ise temel, kirişli radye temel
olarak yapılır. Kirişli radye temeller iki şekilde yapılır.
Alttan Kirişli Radye Temel:

Üstten Kirişli Radye Temel:

Mantar Şekli,nde Radye Temel:

Ters Kemer Şeklinde Radye Temel:

Rijit Temel:

DERİN TEMELLER
Zeminin sağlam tabakası çok derinde ise, yapı yüklerini bu tabakalara
aktarabilmek için derin temeller kullanılır. Derin temeller, zemin içerisinde
kullanılabilir hacimler oluşturabilme avantajına da sahiptir.
1. Ayak Temel:
Tekil temeller gibi ve genellikle betonarme olarak inşa edilir. Ayaklar,
planda belirtilen duvarların birleşme noktalarına getirilir ve tabanları, kare
veya çan şeklinde genişletilir. Açık temel çukurunda inşa edilen bu ayakların
üst kısımları, birbirine betonarme kirişlerle bağlanır.
2.Kazıklı Temel:
Yapı yükü, zemine çakılan kazıklar kanalıyla, derinlerde bulunan sağlam
zemine, kazık uçlarıyla(uç kazığı) yada kazığın yan yüzeylerinin sürtünmesinden
(sürtünme kazığı) yararlanarak aktarılır. Zemine belirli aralıklarla çakılan bu
kazıklar birbirine, üst kısımlarına atılan bağ kirişleri ve ızgaralarla bağlanır.
3.Kesonlar:
Sağlam zeminin derinde olması keson temel ve kazık temellere göre daha
geniş karne ve sağlam temel yapmak gerektiği durumlarda keson temeller
uygulanır. Bu tip temeller, zemin üzerinde içersisi boş olarak inşa edilip,
ağırlığından da yararlanarak, istenilen derinliğe indirmek suretiyle
oluşturulur.
Genllikle üç tipte yapılır:
§
Açık kesonlar
§
Pnömatik kesonlar
§
Yüzen kesonlar (yüzen sandıklar)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder