Beton Agregalarında Aşınmaya Dayanıklılık (Aşınma Oranı) Deneyi (TS EN 1097–2)

T.C.

DÜZCE ÜNİVERSİTESİ

TEKNOLOJİ FAKÜLTESİ

İNŞAAT MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ

MALZEME LABORATUARI DERSİ

HAFTALIK RAPORU

Beton Agregalarında Aşınmaya Dayanıklılık (Aşınma Oranı) Deneyi

 (TS EN 1097–2)

1. Los Angeles Deneyi

1.1 Deneyin Amacı:

Bu deney, iri agregaların parçalanma direncinin tayini için yapılacak işlemleri kapsar.

Kütlesi bilinen agrega numunesi, tamburda çelik bilyalar ile birlikte döndürülür. Döndürme işleminden sonra 1,6 mm açıklıklı elekte kalan malzemenin miktarı belirlenir.

Deneyin temel prensibi agregaların metal bilyeler ile bir tambur içerisinde döndürülmesi ve parçalanan parçalanmayan agrega miktarından yola çıkılarak Los Angeles Katsayısı’nın belirlenmesidir.

Deney 14 mm’lik elekten geçip 10 mm’lik eleğin üzerinde kalan agrega numunesi üzerinde yapılır. Ancak gerekli görüldüğü taktirde aşağıdaki elek açıklıklarında numuneler de kullanılabilir (Tablo 1). (14 mm ve 10 mm elek arasında kalan agrega kullanılacak ise 4690-4860 g aralığında 11 bilye kullanılacaktır.

Tablo 1: Alternatif dar aralık sınıfları

1.2 Deney Araç Gereçleri:

Terazi

Hava dolaşımlı etüv

Deney elekleri

Los angeles deney cihazı

İlave kaplar

1.3 Deneyin Yapılışı:

Agrega numunesi alınarak tamamen berraklaşıncaya kadar yıkanır.

 Yıkanan agrega etüvde kurutulup oda sıcaklığında soğutulur.

Çeyrekleme veya bölgeç kullanılarak azaltılan numuneden 5000 gr alınır.

Tablodan bilye sayısı belirlenir.

 Los Angeles Deney Aletinin içi temizlenerek önce bilyeler sonra agrega dikkatli bir şekilde tambura koyulur.

 Tambur dakikada 31-33 devir aralığında sabit hızda toplamda 500 devir döndürülür.

 Tamburdaki ve bilyelerin üzerine yapışan tüm agrega dikkatli bir şekilde bir tepsiye dökülür.

 Tepsideki agrega 1.6 mm’lik eleğin üzerinde dikkatli bir şekilde yıkanır.

 1.6 mm’lik eleğin üzerinde yıkanan agrega etüvde kurutulur ve tartılır.

 Aşağıdaki formül yardımı ile Los Angeles Katsayısı % cinsinden belirlenir. (m: 1.6 mm’lik eleğin üzerinde kalan malzemenin etüv kurusu ağırlığı)

1.4 Sonuç:

1.3’te belirtilen talimatlar çerçevesinde etüv kurusu olarak tambura konulacak numune 3483 gr olarak belirlenmiştir (M₁). Numune tambura 8 bilya ile beraber atılmıştır. Los Angeles Deney Aletinden çıkarılan numune 1.6mm’lik elekte yıkanmış ve elek üzerinde kalan numune etüvde kurutulup tartılmş ve 2723 gr (Fotoğraf 1) olarak belirlenmiştir (M₂). Değerler formülde yerine konulduğunda,

LA= (M₁-M₂)/M₁*100= (3483-2723)/3483*100=%21.82

bulunur.

Aşınma yüzdesi numunenin betonda kullanılabileceğini göstermektedir.

Fotoğraf 1

Fotoğraf 2

Fotoğraf 3

Fotoğraf 4

AŞINMAYA KARŞI DİRENCİN TAYİNİ (MİKRO-DEVAL) (TS EN 1097-1)

T.C.

DÜZCE ÜNİVERSİTESİ

TEKNOLOJİ FAKÜLTESİ

İNŞAAT MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ

MALZEME LABORATUARI DERSİ

HAFTALIK RAPORU 

AŞINMAYA KARŞI DİRENCİN TAYİNİ (MİKRO-DEVAL)

(TS EN 1097-1)

1. Kapsam

Bu deney, agregaların aşınmaya karşı direncinin ölçülmesiyle ilgili işlemi kapsar. Numune, yaş olarak deneye tâbi tutulur.

2. Prensip 

Deney, dönme işlemi tamamlandığında, orijinal numunenin 1,6 mm’den daha küçük tane büyüklüğüne indirilen kısmının yüzdesini ifade eden mikro-Deval katsayısını tayin eder.

Deney, belirtilen şartlar altında döner bir tambur içerisinde bulunan agregalar ile aşındırıcı malzeme arasındaki sürtünmenin neden olduğu aşınmanın ölçülmesinden ibarettir.

Dönme tamamlandığında, 1,6 mm göz açıklıklı elekte tutulan agrega yüzdesi belirlenir ve bulunan

değer, mikro-Deval katsayısının hesaplanmasında kullanılır.

3. Deney için Gerekli Ekipmanlar:

Mikro-Deval aleti ve tamburları

Hassas terazi

Numune

Çelik Bilye

Elekler

Su

4. Deney numunelerinin hazırlanması

Lâboratuvara gönderilen numunenin kütlesi, 10 mm ilâ 14 mm aralığındaki tane büyüklüğüne sahip 2 kg agregadan oluşur.

Deney, 14 mm göz açıklıklı elekten geçen ve 10 mm göz açıklıklı elekte tutulan agrega ile yapılır.

2 kg’lik numune çeyrekleme yöntemi ile 500 gr bir tambura 500 g bir tambura konulacak şekilde ayrılır.

5- Deney işlemi

Her bir deney numunesi, ayrı bir tamburun içine yerleştirilir. Her bir tambura, (2500±5) g’lık çelik bilya ve (2,5 ±0,05) L su ilâve edilir. Kapağı kapatılan her bir tambur, iki adet mil üzerine yerleştirilir. Tamburlar, (100 ±5) devir/dak. Hızda (3000±10) devir tamamlanıncaya kadar döndürülür.

Deneyden sonra, olabilecek herhangi bir agrega kaybını önlemeye dikkat edilerek, agrega ve çelik bilyalar bir kapta toplanır. Bir yıkama şişesi kullanılarak tamburun içi ve kapağı dikkatlice yıkanır ve yıkanan malzeme toplanır. Tüm malzeme ve yıkama suları, 8 mm göz açıklıklı koruyucu bir elek ile korunan 1,6 mm göz açıklıklı elek üzerine dökülür. Dökülen malzeme, temiz su ile yıkanır. Herhangi bir tane kaybına yol açmadan, 8 mm göz açıklıklı koruyucu elekte tutulan agrega taneleri dikkatlice çelik bilyalardan ayırılır. Agrega taneleri elle veya elek üzerindeki bilyalar mıknatıs kullanılarak agregadan ayıklanır.

Numuneler etüve atılır ve etüvden çıkarıldıktan sonra iki deney numunesinden elde edilen değerler kullanılarak, mikro-Deval katsayısının ortalama değeri hesaplanır. Hesaplanan ortalama değer, laboratuvara teslim edilen numunenin mikro-Deval katsayısı olarak kaydedilir.

6. Hesaplama ve sonuçların gösterilmesi

MDA (%) = (Δm (gr)/ m (gr))x100

Burada:

MDA = Mikro-Deval aşınma değeri (%),

Δm = Toplam ağırlık kaybı (gr),

m = İlk ağırlık (gr).

MDA(%)= [(500 – (486+485)/2)/500]x100

               = 2,9

7. Fotoğraflar

Fotoğraf 1: Numune 1

Fotoğraf 2: Numune 2

Fotoğraf 3: Tamburların Yerleştirilmesi

Fotoğraf 4: Mikro Deval Aletinin Çalıştırılması

Fotoğraf 5: 1.6 mm'lik elekten geçirilmiş numune 1

Fotoğraf 6: 1.6 mm'lik elekten geçirilmiş numune 2

Fotoğraf 7: Etüv Kurusu Numune 1

Fotoğraf 8: Etüv Kurusu Numune 2